آوای تنهایی
از اول آخرش را میگفتند اگر: نه من به هوای حوا هبوط میکردم نه این زمانه زمین گیر زنگ آخر بود. اکنون برای آمرزش دستانم دست به دامان داورم شاید واهمه روز آخر بی اثر شود! انگار تقدیر من حکمتش بود و تفسیر او قسمتم حالا سوم شخص مجهول این شعر را که دریابی خواهی دید از اول آخرش پیدا بود من آمرزیده شدم اما گناهانم هرگز
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |